Sunny Sunday Selection. Een plekje op zondag waar ik jullie vertel over mijn week. Een kijkje achter de schermen. Van mijn uren in de schoolbanken, tot familiebezoekjes en avondjes tafelen met vrienden. Van reisjes naar mooie bestemmingen tot een wandeling door ons dorp. Persoonlijke stukjes die ik met jullie wil delen, om jullie mee te nemen in het jasje van Anouk.

Ik verheug me altijd op het schrijven van de dagboekjes. Het is voor mij ook een moment op terug te kijken op de afgelopen week. De tijd gaat zo snel aan me voorbij, dat ik soms HO STOP zou willen roepen, maar de trein raast maar verder. Hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd gaat. Mama zei vroeger altijd tegen me “Probeer zo lang mogelijk te genieten van het kind zijn, volwassen ben je nog lang genoeg”. Deze zin begreep ik pas veel later. Want vanaf het moment dat je het leven instapt als volwassen persoon kun je niet meer terug. De tijd zal vliegen. Mooi deze zondagse dagboekjes, ook voor mezelf, even een terugblik en nog een keer genieten of nadenken over de dingen die voorbij kwamen.

Zondagmiddag waren we even bij mijn schoonouders om ze een gelukkig nieuwjaar te wensen. Daar ontstond het idee om ’s avonds een hapje te gaan eten. Zo gezegd, zo gedaan. We aten in een gezellig dorpscafé en proosten op het nieuwe jaar met een wijntje en een biertje. Fijne manier om de week af te sluiten, of om de nieuwe te beginnen.. het is maar hoe je de zondagavond ziet ;-).

Maandag was onze officiële vrije dag afgelopen weken. Tijdens de projecten mogen we dit zelf bepalen. Daar kan ik wel aan wennen hoor. Maandag vrij is echt een soort cadeautje. Ik sta wel altijd op samen met mijn vriend. Dan heb ik ook echt iets aan de dag. De huisvrouw uithangen, wasjes draaien, bed verschonen, slaapkamer opruimen en daarnaast ook ideeën uitwerken en artikelen schrijven voor mijn blog. Maandag is ook de perfecte dag om foto’s te maken van gerechten en zoete recepten, omdat je thuis bent op het lichtste punt van de dag. De rest van de week ben ik niet voor 17:00 thuis, dus wordt het je behoorlijk lastig gemaakt.

Dinsdag was het tijd om te knallen voor ons project. Met nog maar één week op de teller moeten de nodige dingen worden afgerond. Ik vertelde jullie al over de applicatie voor kankerpatiënten tussen de 18 en 35 (AYA-Groep worden ze in het ziekenhuis ook wel genoemd: Adolescent Young Adult). Ze zijn erg enthousiast, evenals de naasten van de patiënten die we hebben getest. We gaan dus niet alleen knallen voor een hoog cijfer, het uitbrengen van de applicatie is ons streven geworden! ‘ S avonds was het tijd voor Yoga samen met een vriendin. We besluiten elke week dat we elke dinsdag gaan… dat liep vorig jaar niet helemaal volgens schema. overigens een welkome afleiding en heerlijk rustmoment. De dag sloot ik af in de sauna en het zwembad samen met de bf.

Woensdag mocht ik mijn nieuwe paspoort ophalen JEEJ! Reisjes kunnen weer geboekt worden HOERAY! ‘ S avonds sprak ik af met een vriendin die ik al 2 jaar niet heb gezien. Wegens omstandigheden hebben we elkaar lange tijd niet gesproken. het begin van 2015 was een mooi moment om dingen weer op te pakken. Ik heb je ook echt gemist lieve Homa!

Mooi deze dagboekjes he? Maar donderdag is dus even een heel zwart gat… uuuhh?

Vrijdag (wat een geluksvogel!) stond er nog een vrije (schooldag!!) op de planning. Er moest thuis wel hard gewerkt worden om portfolio’s en andere documenten af te ronden. Ook maakte ik voor de TGIF weer een aantal gerechten. De Dadeltaart toch wel als favoriet. Ik bracht de taart mee naar mijn ouderlijk huis en daar hebben ze ervan gesmuld. De traditie om daar elke vrijdagavond frietjes te eten is weer opgepakt, leuk!

Zaterdagmiddag was het tijd voor een brunch met mijn vriendinnetjes en onze mannen. Meestal spreken we zo’n 6 keer per jaar iets af. De ene keer met mannen, de andere keer zonder. Ook al zien en spreken we elkaar niet heel veel, het is wel altijd enorm gezellig. De brunch was overigens erg lekker, dankjewel voor de goede zorgen!

What’s on my mind:
Afgelopen weken heb ik sterk getwijfeld over het vervolg van mijn studie. Vanaf februari moet ik op stage. Ik heb een hele gave opdracht waar ik aan mag gaan werken, maar het feit dat ik op stage moet zit me een beetje dwars. omdat ik van het MBO kom, heb ik al verschillende periodes stage gelopen. Ook omdat we bij mijn studies anders werken dan bij een normale communicatie-studie bijvoorbeeld, hebben we al veel praktijk ervaring opgedaan. Elk half jaar sluiten we namelijk af met een project voor een echte werkgever.

Ik heb het gevoel dat ik klaar ben om te gaan werken. Ik wil heel graag een stap verder zetten en school houdt me daarin op dit moment tegen… ik heb destijds zelf gekozen voor NOG een fulltime opleiding, daar ben ik me van bewust, maar het voelt nu niet fijn meer. Ik woon samen, heb vaste lasten, wil op zoek naar een huis etc. Echter met een stagevergoeding van €200,00 kun je de boodschappen net betalen. Dus twijfel ik om over te stappen op deeltijd. Heeft een van jullie ervaring met deze overstap?

PS: Ik heb afgelopen week al 4 workouts voltooid!

PPS: Die kast op de foto, wat een plaaaaatje he? We kochten hem bij de Kringloop in het dorp. We geven hem een wit tintje en dan mag hij in huis<3. PPPS: De winnaar van de reis naar Lille zal vanmiddag op mijn Facebookpage bekend worden gemaakt!