NYC: Een dag met jou mam
19 februari 201511 juli 2014
Als ik wakker word ben jij de eerste aan wie ik denk. Vandaag zou je 50 zijn geworden. Vandaag zou een groot feest moeten zijn, vandaag, bah, vandaag… kon ik vandaag maar even wegblazen, er even niet zijn.
Ik wil je bellen, vragen hoe het met je is, je stem horen, je knuffelen… maar je bent er niet.
Ik pak je foto en neem je mee in het diepst van mij herinneringen. Ik ben weer even kind. Ik ben weer even in jouw armen en je fluistert, je fluistert dat je bij ons bent. Dat je er bij bent vandaag en ons mist.
Ik kan mijn tranen niet onderdrukken. Mam, wat mis ik je. Wat heb ik je al lang niet meer gezien, gesproken of vast kunnen houden. Wat heb ik je al lang niet meer gehoord. “Ha, hoe is het? Leuke dag gehad vandaag?”.
Bitter, verbitterd, ja zo voel ik me op dit moment. Waarom jij…waarom nou jij?
Ik besluit mijn zinnen te verzetten en op pad te gaan. Ik wil lopen, schreeuwen, gillen, maar tegelijkertijd gewoon op pad. Omdat ik weet dat jij bij me bent. Ik wil je laten zien waar ik nu leef, verblijf, wat ik doe, waar ik ben… en dat ik de belofte om nog één keer alleen op reis te gaan heb waargemaakt. Ik heb ’t weer gedaan mam. Alles achtergelaten om een stukje rust te gaan vinden voor mezelf.
Ik neem je vandaag overal mee naar toe. Je hebt al het moois gezien he? Je liep naast me en bewonderde deze overweldigende stad samen met mij…
Je zag het Grand Central Station, het Moma-museum, en tot slot, het meest bijzondere, de prachtige zonsondergang.
Je kon hem zien, de vreugde met mij delen en we konden even samen zijn. Samen zagen we de zonsondergang. 2 keer per jaar komt het op deze manier voor in New York, 2 keer… waarvan een keer op jouw 50ste verjaardag mam, wat was het een fantastisch mooi cadeautje he?
Zichtbaar vanaf de aarde en de hemel. Het verbind, het verbond ons, gewoon…voor even op dat moment.
Wat was het fijn dat je er was mam.
Reacties
Linda | One Day Trip
19/03/2015
Brok in m’n keel. Heel mooi geschreven!
Anouk
20/03/2015
Lief…. dankjewel <3.
Michelle | Travel lifestyle.nl
2/03/2015
Tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel. Knuffel voor jou meid <3
Evelyn – Style Spy
22/02/2015
Aww meid, sterkte!
Anne
20/02/2015
Prachtig en zó mooi geschreven! Heel veel liefs, sterkte en dikke knuffels van mij <3
Mama van Jenthe (Kelly)
19/02/2015
Anouk dat heb je heel dapper geschreven, zelfs ik kreeg er waterige oogjes van om dit te lezen. Een hele dikke digi knuffel van hier!
Anouk
22/02/2015
Lief, dankjewel <3.
Caro
19/02/2015
Ik ben er helemaal stil van. Wat ontzettend mooi geschreven!
Mark Rozenboom
19/02/2015
Vandaag is een gemis voor jou, vandaag is misschien wel een zwarte dag.. ondanks de zon zo lekker warm schijnt in de winter in ons koude kikkerlandje. Maar vandaag gaan wij samen ook een mijlpaal behalen, een mijlpaal wat een enorm mooi cadeau is (gift) voor jouw mams. Vandaag gaan we CHE-NO presenteren en verder op de kaart zetten!!! Helaas kan jouw moeder dit niet meer fysiek meemaken maar voor de rest is zij er; in je hart, in je bloed, om je heen.. lieve Anouk jij bent ook een stukje van je moeder die voort leeft. Geloof daarom meteen dat je moeder een mooi persoon is. Ik zeg expres is, want ik geloof niet dat ze helemaal weg is. Dat kan niet! Toeval treft ons vandaag omdat we een gift-giving concept mogen presenteren voor mensen die geraakt zijn met een verschrikkelijke ziekte. Die gift geven we samen in ons hart aan jouw mams; ze is trots op je Anouk, ape trots!!!
Anouk
19/02/2015
<3 <3 <3, jouw papa ook op jou!!!!
Josianne
19/02/2015
Wat prachtig geschreven Anouk. Ik weet ook zeker dat ze bij je was in New York, en nu in Nederland is ze er ook gewoon bij. Dikke knuffel voor jou.
Anouk
19/02/2015
Ah, heel lief, doet me goed, dankjewel meis. XX
Laura
19/02/2015
Xx!
Anouk
19/02/2015
Lief. X
Rosanne
19/02/2015
Wauw, prachtig Anouk. Ik kan me voorstellen hoe bitter zo’n dag moet zijn :( Ontzettend naar. Maar mooi dat je vasthoud aan het idee dat ze erbij is. Want dat geloof ik ook. <3
Anouk
19/02/2015
Dankjewel voor je lieve berichtje <3.
Jolien
19/02/2015
Wauw, sprakeloos hier. Ik vind het zo ontzettend erg voor je en ik zou zo graag willen dat ik je jouw mama kon teruggeven. Maar ik weet zeker dat ze nog steeds bij je is zoals je zelf schrijft. En ze zou zo trots zijn op jou!
Anouk
19/02/2015
Doet me goed, dankjewel <3.