2016 was als een wervelwind. Het jaar ging snel, eigenlijk veel te snel. Ik had, of beter gezegd ik nam de tijd niet om te genieten van het moment waarin ik mezelf of waarin wij onszelf bevonden. Het trok langs mij heen. Ik stond er niet genoeg bij stil, soms leek het alsof ik er niet helemaal was. Niet hier, niet met beide voeten op de grond. Niet dat ik niet heb genoten. Want dat deed ik absoluut wel. Hoewel ik het beseffen van de momenten moeilijk vond, heb ik wel bijzonder genoten. Nog geen enkel jaar sinds het overlijden van mijn moeder had ik zo sterk het gevoel dat zij erbij was en dat ik moest (kon) genieten voor twee. Met misschien wel het mooiste moment in Zuid-Afrika waar ik niet alleen een giraffe zag, maar er ook een kon aaien. Dat zou voor mama als een droom zijn geweest; dus leefde en beleefde ik hem dubbel.
In 2016 slaagde ik voor mijn Bachelordiploma Business IT en Management. Het gevoel dat je krijgt wanneer het verlossende woord daar is.. dat is niet uit te drukken op papier in letters, zinnen en woorden. Het is zo magisch, zo niet te beschrijven met een ander gevoel dat ik al kende. Maar het was mooi, het was als een kers op de taart naar een op zijn zachts gezegd niet zo’n vlekkeloze afstudeerperiode. Zonder mijn lieve vriendinnen en wederhelft was ik niet zo ver gekomen. Ik wil jullie daarom ook allemaal bedanken voor alle steun, bemoedigende woorden en het vertrouwen in mij dat ik zelf nog wel eens mis. En om het slaagmoment te mogen vieren en delen met iemand omdat jij lieve Char een middag hebt vrij genomen om er toen te kunnen zijn, dat was fantastisch.
2016 was een wirwar aan gelukszalige momenten tot heel veel verdriet. Van diepe dalen vol donkere onweerswolken weer terug naar een hartverwarmend zonnetje en een hart vol sterrenstof.
Vriendinnen die weer afscheid moesten nemen van een ouder terwijl we allemaal nog maar net twintiger zijn, die een kindje verliezen omdat het te vroeg geboren wordt. Zorgen om dierbaren en de meisjes die het dichts bij mij staan, met de belofte aan mama om ervoor te zorgen dat het hen aan niets te kort komt en denken dat je altijd tekort schiet. Het zijn lessen, levenslessen en momenten waar je van leert. Wanneer je alles uit je mars haalt wat erin zit, dan moet je niet verder willen gaan. Geven kan tot op zekere hoogte. Je kunt niet geven tot jezelf leeg bent. Je moet schipperen, delen, liefde geven, maar ook nemen.
Wat ben ik trots dat mijn middelste zusje haar diploma haalde en nu is begonnen aan haar droomstudie. Dat mijn jongste zusje ondanks de stuggelingen om de HAVO te verlaten dit toch heeft gedaan en dit jaar al examen gaat doen. Kleine zusjes worden groot. Wat mogen ze trots zijn op zichzelf. Stapje voor stapje. Maar we komen er. We verliezen niet. We vechten. We knokken. We gaan ervoor. Dat zit in onze genen.
Een van mijn lieve vriendinnetjes die bevalt van een gezonde zoon, en twee andere vriendinnetjes die de eerste verjaardag hun spruit alweer vieren, feestjes omdat ooms en tantes de 50-mogen vieren. Wat hebben we toch mooie dingen mogen doen, mogen zien, mogen vieren dit jaar. Als eindejaarsknaller werd ik óók nog eens benoemd in het artikel ‘Deze talenten komen eraan’. Mag ik dan even knijpen?
Voor ik ga afsluiten met mijn jaar in reizen welke uiteraard niet kan ontbreken, wil ik jullie vanuit het diepst van mijn hart bedanken. Voor de lieve berichten, appjes, facebookberichten, mooie momenten, knuffels, blikken en een bovenal, ondanks de verdrietige momenten, mooi en bijzonder 2016.
Ik wens jullie een warm, liefdevol en sprankelend 2017. Sta open. Leef. Kijk, ruik, voel, proef en hoor. Zet je zintuigen op scherp. Ben nieuwsgierig, ben dankbaar, geef liefde, maar neem ook een beetje terug om in balans te blijven. Proost!♥
Reizen in 2016
Ik weet niet precies wat het is, maar het lijkt wel alsof wij de eerste twee maanden van het jaar altijd thuis blijven. Hoewel januari en februari helemaal geen favoriet zijn en ik graag naar de zon zou vliegen, begint ons reisjaar al heel wat jaren in maart. Dit jaar beginnen we met een lang weekend in Berlijn. We struinen rustig door de stad. Hoeven niets meer, want we zijn er al zo vaak geweest. We genieten van veel lekker eten, drinken en het eerste, warme lentezonnetje. We vieren Pasen bij mijn familie in Berlijn en rijden met een gelukzalige glimlach terug naar huis. Zo mag het altijd wel zijn.
In april vertrekken we twee keer naar het buitenland. We reizen af naar Frankrijk waar we de Champagnestreek ontdekken. We zijn blij verrast. Hoewel het weer niet echt meezit, zien we toch veel van de fantastisch mooie omgeving. Voor Champagneliefhebbers is dit de hemel. Maar ook voor mensen die veel van wandelen, fietsen of echt hiken houden is deze streek een aanrader. Het was de perfecte get-away voor een lang weekend.
Wanneer we terugkomen en onze koffer hebben uitgepakt, kan de weekendtas weer worden ingepakt. De vrijdag daarna vertrekken we voor een nacht naar Antwerpen om een kijkje te nemen bij Antwerpen proeft. We treffen mijn peettante en haar gezin hier nog en eten en drinken die middag gezellig in een heerlijk warm zonnetje. Ook Antwerpen kennen we goed. We bezoeken het meestal één keer per jaar om lekker door de stad te struinen en te genieten van een Belgisch Biertje of Belgische frieten en een wafel na. Antwerpen proeft is overigens een aanrader. De sfeer en het eten zijn er top! Een leuk weekend om de stad te bezoeken.
In mei bezoeken we samen met Laura en Robert Slovenië. Dé Europese verrassing van dit jaar. Het herinnert mij en ons eraan hoe fijn het is om te kunnen genieten van de natuur. Hoe heerlijk het is als je om je heen kijkt en niet alleen huizen hoogbouw ziet, maar een rivier, waterplassen, bossen, uitgestrekte valleien en lonkende wijnvelden. Het voelt zoals het leven hoort te zijn. Vrij. Slovenië is wonderschoon en magisch.
In juni vlieg ik samen met Jeannette naar Zuid-Spanje. Jerez de la Frontera om precies te zijn. We gaan er op zoek naar de herkomst van Sherry. Nog vóór 12 hebben we al de nodige proeverijen en worden we rondgeleid op de wijngaarden van de Sherrydruiven. Het is een hele bijzondere ervaring en ik ben Sherry als drankje absoluut gaan waarderen. Vooral in combinatie met de juiste tapas (sherry + tapas =Shapas) is dit drankje de moeite waard.
We besluiten er een nacht extra aan te plakken en bezoeken Sevilla. Dit ligt op een uurtje rijden van Jerez de la Frontera. Sevilla is een prachtige Spaanse stad. Als je dol bent op goed eten, lekkere wijn en veel groen en parken in een stad, dan is Sevilla een aanrader.
In juli vertrekken we samen met onze (schoon)ouders en Johan’s broertje en zijn vriendin naar de Italiaanse Dolomieten. We zijn er om een week te wandelen in de bergen, lekker te eten en vooral te genieten. De Dolomieten zijn ook fantastisch. Het is er zo mooi, zo rustgevend, zo kalm. De bergen hebben iets magisch en om er naar de top te klimmen is een (eng) maar heerlijk gevoel.
Wanneer we terugkomen wassen we snel en pakken we in voor de volgende trip; Brugge! Slovenië is ons goed bevallen met zijn viertjes, dus besluiten we weer een weekend op pad te gaan met Laura en Robert. We drinken wijntjes en biertjes, genieten van lekker eten, hebben veel lol en besluiten het snel maar weer te doen ;-). We slapen in een hele, hele mooie loft in Brugge. Met een goed bed en Nespresso-koffie in tha house, heb je mij al snel ingepakt;-). De tweede dag besluiten we naar Gent te rijden en vertoeven we daar een dagje op de terrasjes.
In augustus maak ik een citytrip met mijn zusjes naar Berlijn. We slapen in het toffe huisje van Eva.Wederom hoeven we niets, maar struinen we lekker door de straten van Berlijn. Niet alleen wij, maar nog een gezin uit onze familie is dit weekend in Berlijn. Samen met hun en onze familie in Berlijn eten we een avond gezellig bij de Griek. De andere avond ontdekken we Umami, daar vind je mij de volgende keer in Berlijn zeker weer terug!
In september heb ik mijn hart verloren. Mijn hart gevuld met warmte, met liefde en met heel veel moois. September stond in het teken van onze Zuid-Afrika reis. Zuid-Afrika was overweldigend. Het deed bijna pijn, zo mooi, zo warm en bijzonder dat ik het land vond. Het was alles. De mensen, het eten, de cultuur, het landschap, de natuur. Zuid-Afrika overtrof alle verwachtingen. Het was moeilijk de grote verschillen tussen arm en rijk te zien. Het was (voor mij) moeilijk om door donkere mensen bediend te worden. Puur door zijn geschiedenis. Het voelde raar, niet altijd goed. Niet omwille van die mensen, door mijn gevoel. Een stukje van mijn hart is daar gebleven en een stukje van Zuid-Afrika zit in mijn hart. Ik wil er terug. Het liefst nog komend jaar. Bereid je de komende maanden voor op nog veel en véél meer Zuid-Afrika materiaal!
Oktober en november waren rustig op reisgebied. Op 1 oktober begon ik met werken bij Sanavisie en bij Patricia. De rust en tijd had ik daarom ook wel even nodig. Van een zomer lang genieten en vooral blij zijn met het feit dat ik mijn diploma in in ontvangst mocht nemen, was het tijd voor rust. We hebben deze maanden lekker gewandeld in de Hollandse bossen, zijn kastanjes gaan rapen, hebben pompoenen uitgehold, pompoensoep gemaakt en hete chocomel gedronken op een terras. Toch kwamen de reiskriebels al snel weer opzetten en kon ik het niet laten om samen met de lieve Laura (ja, voor de 3e keer samen op reis!) de goedkope tickets naar New York te boeken.
Stiekem kwam er een droom uit toen we samen op het vliegtuig naar New York stapte in december. Ik droom er al jáááren van om de kerstvibe mee te maken in deze stad. Maar omdat ik eerder al een zomer lang in New York woonde, kwamen andere steden steeds vóór deze trip. Maar het was fijn. We hebben veel thee gedronken, gegeten, geshopt en het vooral heel gezellig gehad. Oh en slapen, ja, slapen hebben we ook veel gedaan. Bijkomen van het afgelopen jaar misschien;-)? Hier vind je al heel wat New York posts, maar die van afgelopen winter komen er ook snel aan!
Mijn plannen en doelen voor 2017? Die deel ik aankomende week met jullie! Voor nu de allerbeste wensen en een fantastisch 2017 gewenst! En vertel…. hoe was jullie 2016? Wat was het hoogtepunt of dieptepunt? En heb je wensen en doelen voor 2017?
Wil je mij volgen tijdens mijn reizen? Extra tips voor fijne restaurantjes en cafeetjes zien? Mijn keukenavonturen bewonderen en een kijkje achter de schermen in ons every day life krijgen? Volg mij dan via Instagram. Ga jij een recept van My Delicious Journey maken? Ik ben heel benieuwd naar jullie kookkunsten! Dit kan via Facebook, tag My Delicious Journey op Instagram of op Twitter en gebruik de hashtag #MYDELICIOUSFOOD.
