“TGIF: Thank God It’s Friday. Ik vind het zo’n heerlijke uitspraak en wilde er graag een vast item van maken op mijn nieuwe blog. Maar hoe richt je zo’n TGIF nou in? Op mijn vorige blog probeerde ik een soort dagboekje, maar dat voelde niet goed. Toen ik voor de Kerst in de keuken stond wist ik het ineens, een TGIF is ideaal voor ongezond lekkers. Een heerlijke cocktail, mijn favoriete appeltaart, zondagse lasagnes van mama of de chocoladecake uit oma’s handgeschreven receptenboek. Klinkt dat niet goed?”
Normaliter horen bij mijn vrijdagse recepten hele verhalen uit het verleden. Elk gerecht of recept brengt me wel even terug naar vroeger. Zoals de pannenkoeken vorige week bijvoorbeeld, waarbij ik fijne herinneringen aan mijn mam heb. Of de Turkse appelkoekjes die me terugbrengen naar mijn tijd op het ROC, waar ik samen zat in een klas met 10 verschillende nationaliteiten. Mooi, fijn en bijzonder hoeveel herinneringen ik maak en daarbij een lekker etentje of een recept associeer, laat ook wel weer zien dat ik een food genieter ben in hart en nieren (als ik er slank van werd zou ik nooit stoppen met eten).
Vandaag hoort er geen bijzonder verhaal bij het TGIF recept. Ik plukte geen peren op een boerderij in mijn tienerjaren en ik had ook geen verslaving of iets anders met peren. Ik kwam ze tegen in de aanbieding bij de Coop en bedacht me dat ik er zin in had. Zo’n zin en honger, dat de eerste hap nog net genomen kon worden toen ik met één voet al buiten de winkel stond (in de winkel vind ik zo stom;-)!), man die verdomde eetlust van mij.
Goed, met een zak peren de winkel dus uit. Daar moest iets lekkers mee te maken zijn… en ik kan vertellen dat dat in ieder geval is gelukt, een perentaart. Niet moeilijk, wel lekker. Laatste moment belletje dat er visite komt? De taart kun je gerust maken, qua tijd, maar ook omdat de gasten het heerlijk zullen vinden. Bak je mee?
[yumprint-recipe id=’22’]
