Waarom je minstens één keer in je leven alleen zou moeten reizen
7 januari 2015Misschien is het niet voor iedereen weggelegd, dat kan ik me voorstellen. Je zult je bij het idee dat je alleen op pad gaat niet direct prettig voelen. Niet gek, eigenlijk best een beetje logisch. Maar ik laat je graag zien, waarom je een keer in je leven alleen zou moeten reizen.
Mind-set change
Maar probeer deze mind-set is een klein beetje te draaien. Probeer op zijn minst eens na te denken over een solo-reis. Probeer de positieve dingen die je hier uit zou kunnen halen op een lijstje te schrijven. Een solo-reis betekent niet per definitie dat je 2 maanden gaat backpacken in Azië of dat je 6 maanden stage gaat lopen of studeren in het buitenland, een solo-reis is ook al solo als je 2 a 3 weken naar Italië, Spanje of Marokko zou gaan.
Jezelf tegen komen, op je eigen benen staan en vrienden maken
In 2009 heeft de reis naar Venetië mij enorm geholpen om op mijn eigen benen te staan. Ik was jong en ging (niet altijd op de juiste manier) mijn eigen gang thuis. Tijdens en na mijn stage kwam ik erachter hoe zwaar, maar ook hoe goed het is om voor jezelf te kunnen zorgen.
Ik maakte vrienden. Vrienden voor daar, maar ook vrienden ‘voor het leven’. Mensen die ik nog steeds kan bellen als ik in de buurt ben, die graag willen afspreken als ze een weekend naar Amsterdam komen. Dan zit je gewoon wijntjes (en biertjes!) te drinken met mensen uit Australië, China, Italië, Engeland, Amerika.. is dat niet heel, heel gaaf en een verrijking van je leven?
Als persoon ben ik enorm gegroeid tijdens mijn stageperiode in Venetië. Ik werd zelfstandig en kon mijn ouders (vooral mijn moeder) beter begrijpen. Waarom ze altijd zorgen had om haar dochters, waarom een huismoeder het met 3 kinderen ontzettend druk heeft, dat het niet normaal is dat alles maar voor je geregeld wordt. Nee, het leven is niet alleen maar feesten, het leven heeft niet alleen zonnige kanten. Al denk ik vaak het liefst vanuit dat perspectief, het is goed te weten en erachter te komen, dat niet alles vanzelf gaat en het leven je ook tegenslagen ‘biedt’.
Eenmaal terug in Nederland…
Na deze stageperiode had ik het moeilijk om weer te aarden in Nederland. Want al had ik veel geleerd, mijn vrijheid was ik (voor mijn gevoel) weer kwijt. Ik zat ’s avonds weer aan tafel als iedereen uit werk of school kwam en ik sprak af hoe laat ik ongeveer dacht dat het ging worden op zaterdagnacht.
Om in ieder geval nog een keer te kunnen ervaren, te leren en te delen zoals ik dat in Venetië heb gedaan, besloot ik in de zomer van 2014, voor 6 weken naar New York te gaan om Engels te studeren. Dit idee kwam echter niet zo maar uit de lucht vallen. Want vanaf het moment dat ik met beide benen weer op Nederlandse grond stond in 2009, maakte ik met mezelf de afspraak om nog minimaal één keer alleen te reizen.
Wéér op solo-reis
23 jaar en erg wijs, verstandig en zeker van mijn zaak. Dat zag ik in de spiegel en ik twijfelde daarom geen moment toen ik wist hoe ik alles rond zou kunnen krijgen voor de reis naar New York. Boy was I wrong… Ik werd kei hard met mijn neus op de feiten gedrukt. Weer leerde ik extreem veel over mezelf. Hoe ik eigenlijk in elkaar steek, maar tijdens deze periode ook vooral wie ik echt niet kan missen. Hoe fijn het ook is om te leren hoe het is om alleen te zijn, ik ben wel een mensen-mens en heb iemand om me heen nodig. Gewoon iets dat rond dwarrelt in mijn aura.. ;).
Ik huilde tranen met tuiten. Van geluk, van besef dat het heel bijzonder is dat dit kan, maar ook omdat het soms pijnlijk kan zijn jezelf tegen te komen. Maar dat is een hele positieve leer en daar heb je de rest van je leven iets aan.
Of ik nog een keer op solo-reis zou gaan?
Als ik daar op dit moment over nadenk, dan zou ik nee zeggen. Ik wil gaan ontdekken met mijn vriend en over een aantal jaar met onze kinderen natuurlijk. Ik heb 2 prachtige ervaringen in mijn rugzakje, in mijn hoofd en in mijn hart. Daar ben ik trots op en ik raad echt iedereen aan om het minimaal één kéér in je lévén te doen. Want je krijgt er meer dan je je ooit kunt voorstellen voor terug. Natuurlijk stap ik zo nog een keer het vliegtuig in om een weekend te vertoeven op Ibiza of in het warme zuiden van Italië, maar een solo-reis van een aantal weken? Dat denk ik niet. Al kan ik je niet genoeg meegeven en op je hart drukken dat wanneer je de kans krijgt, je dit absoluut moet doen.
- Je leert veel héél veel nieuwe mensen kennen. Vrienden voor een borreltje op de bestemming, maar ook mensen die je leven echt verrijken en die je later in je leven nog tegenkomt of waar je zelfs bewust nog mee afspreekt. Wie vindt het vervelend om een weekendje naar Spanje, Italië of Frankrijk te gaan om vrienden op te zoeken;)?
- Je leert jezelf kennen. Wat, als ik naar mezelf kijk, een hele positieve ervaring is geweest. Je weet hoe je reageert en handelt in veel situaties en leert om echt op je eigen benen te staan. Geen vader of vriend die je even helpt met wat klusjes of je bestie die direct advies kan geven, nee je bent echt op jezelf aangewezen en daar heb je je hele verdere leven wat aan!
- Het is een ervaring die niemand je ooit nog af kan nemen en het is er een waar je verdomde trots op mag zijn! Want als je na een periode alleen reizen weer terug bent op Nederlandse bodem, dan ben je echt wel trots op jezelf dat je doodleuk in je uppie dat vliegtuig bent ingestapt. Dat je met je grote koffer richting taxi, metro en bus bent geslenterd en ook nog op de juiste plek bent beland.
- Je doet waar JIJ zin in hebt. Niets of niemand die jou zal vertellen waar je heen moet, wat je die dag allemaal moet bekijken. Nee hoor.. als jij een dag wilt vliegen van hot naar her, dan doe je dat. Wil je luieren aan het strand of met een boek in het park van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat? Prima!
De belangrijkste redenen op een rijtje
Ik kan wel 30 posts volschrijven over dit onderwerp ben ik bang… Ik kan mensen niet goed en vaak genoeg op hun hart drukken dat ze de stap om een solo-reis te maken echt moeten maken. Daarom hier, in een duidelijk overzicht (om jullie over te halen natuurlijk;)) waarom je echt op solo-reis zou moeten gaan:
Ik begrijp dat zo maar een reis boeken in je eentje een hele grote stap is en zoals je kunt lezen in mijn verhaal, is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn, integendeel. Maar dat neemt niet weg dat het misschien wel het grootste avontuur van je leven zou kunnen zijn en het een ervaring is die jou persoonlijk voor de rest van je leven zal verrijken.
Hebben jullie wel eens een solo-reis gemaakt? Wat waren jullie bevindingen? En voor degene die het nog nooit hebben gedaan, zouden jullie wel willen?
Reacties
Danoesje
11/01/2019
Leuk om te lezen!
Vorig jaar voor het eerst alleen twee weken op reis geweest naar Lissabon. Hele mooie momenten, soms ook janken omdat ik het ook hard werken vond waar ik me vooraf niet zo bewust van was. Maar ookal weer 2 mensen die ik daar ben tegengekomen opnieuw gezien (beide toevallig Duits) en nog een aantal die ik zeker ga bezoeken waarvan 1 in Wenen.
En dit jaar..dit jaar ga ik naar Italie. Alleen. Misschien dat een van de Duitsers nog een paar dagen aansluit. Of iemand anders die dat leuk zou lijken. Maar vooral alleen. Mijn eigen plan trekken, eigen locaties zoeken, zien wat ik wil zien en inderdaadl..ook een dag dat boek lezen. Ik heb er weer zin in!
Anouk
21/01/2019
Wat een mooie reactie! En wat goed en fijn om te horen dat je het nog een keer gaat doen. Het is prima om te lachen, huilen, genieten… alles mag en kan. Jij bepaalt!
Denise
18/10/2017
Kwam je artikel net per toeval tegen. Mooi beschreven. Hoewel het helemaal niets voor mij is vond ik het fijn om tot die conclusie te komen. Ook dat kun je dus leren ;)
Arwen
30/04/2015
Wat een goed stuk (Sinds een paar dagen je blog aan het lezen, kwam er op via je stuk over Luxemburg, waar ik al vanaf kinds aan kom).
Geen idee of mijn stages en studeren in Tenerife, Oostenrijk en nu in Spanje meetellen als alleen reizen, aangezien ik er elke keer (door puur toeval) steeds iemand uit mijn klas tegen kom, maar 2 weken geleden wel alleen 6 dagen in Granada gezeten. HEERLIJK!!! Die lange reis alleen moet nog komen (Nieuw-Zeeland en Ierland staan op de planning! :P )
Anouk
30/04/2015
Dankjewel voor je reactie! Leuk dat je het stuk goed vond en nog gaver te horen dat je bijna een heeelee lange reis alleen gaat maken! Spannend!
Reizen de beste ervaring van je leven
13/04/2015
[…] Lees hier een uitgebreide blog over: waarom je minstens één keer in je leven alleen zou moeten reizen. […]
Een blogje over Toppers en de Evaward – My Delicious Journey
16/03/2015
[…] lastig, want dan denk ik meteen terug aan posts die ik op mijn oude blog schreef.. ik ga voor deze post. Waarom je minstens één keer in je leven alleen zou moeten reizen. Dat herinnert me eraan dat ik […]
Blogleesvoer #12 | SYLVIA KUIJSTEN
19/01/2015
[…] twee blogs waar ik me helemaal in kan vinden. Anouk maakte een lijstje met punten waarom je minstens één keer in je leven alleen zou moeten reizen. […]
Evelyn | Style Spy
16/01/2015
Wat een goed stuk meid. En ja die vrijheid dat snap ik zo. En vooral dat doen wat iedereen hier doet. Maar dat bepaal je natuurlijk zelf of je eraan meedoet of niet, dat is soms wel lastig.
Anouk
17/01/2015
Dankjewel meis. Inderdaad… het is soms best wel eens lastig hier. Al hebben we natuurlijk al veel vrijheid opzich ;-)!
Michelle | Travel lifestyle.nl
11/01/2015
Aww wat een mooie post! En zo herkenbaar <3 Het was zo fijn om alleen te reizen. Weten dat je het zelf allemaal kan. Dat je opnieuw kan beginnen. Leren over jezelf. Vrienden maken en mensen leren kennen. Gouden tijden. Maar nu deel ik mijn reisjes toch liever met lief haha. Heel cheesy, maar ik denk dan bij alles: oh dit had hij ook mooi gevonden. Of hier moeten we echt een keer samen naar toe. Maar zeg nooit nooit. Misschien doe ik het nog wel eens een keertje. Alleen dan niet voor een half jaar haha! <3
Anouk
12/01/2015
Lief!! Ja… ik herken het. Ik wil nu ook alles delen… en als dat fijn voelt, moeten we dat misschien maar doen toch? <3
Tikva – Gezin op Reis
10/01/2015
Mijn eerste solo reis 2 maanden backpacken door zuid-amerik, inmiddels ruim 10 jaar later en nog steeds regelmatig alleen op pad. Ben het helemaal met al je redenen eens om iedereen aan te raden dat te doen. Wel jammer dat je het zelf na 2 keer wel genoeg vind. Ik zou namelijk zeggen iedereen moet minimaal 1 keer per jaar alleen op reis, al is het maar een weekendje je hoofd leeg maken.
Anouk
11/01/2015
Wat gezellig dat je een reactie achterlaat! Goed te horen dat er meerdere zijn die achter het alleen reizen staan, in mijn omgeving doen niet heel veel mensen dat. Ik moet wel zeggen dat ik regelmatig voor een weekendje alleen op pad ga, alleen telde ik die even niet mee ;-)! Ik doelde met een reis alleen een langere periode. Wel knap dat je er, ook al heb je een gezin dit toch doet. Mooi!
Sas
10/01/2015
Ik heb dus echt nooit een trip alleen gemaakt… Weet ook niet of het wat voor mij is. Leuk artikel!
Bianca
9/01/2015
Ik heb nu hetzelfde als jij, ik ben een maand alleen op een talencurcus in Spanje geweest, al voelde dat niet echt ‘alleen’ en net terug van mijn korte trip in Barcelona. Soms droom ik van een solo reis door Indonesie, maar ik ook alles met mijn vriend delen! En hij wil graag mee =D
Anouk
9/01/2015
Haha, gek is dat ergens he… of nouja, gek. Ik denk als we kunnen delen met iemand waarvan we zoveel houden we dat maar moeten doen ;-)!
Aïsha
9/01/2015
Dit is inderdaad iets wat ik nog graag zou willen doen! Precies om de redenen die jij aangeeft. Alleen vraag ik me af of zo 2 weken zonder mijn zoontje kan, hihi!
Anouk
9/01/2015
Aaahh… dat lijkt me ook lastig hoor! Maar tegenwoordig hebben we wel skype etc, dus dat maakt de stap misschien makkelijker? Als het een droom is, moet je het zeker doen!
Simone
7/01/2015
Ik kan me mijn eerste solo reis nog herinneren als de dag van gisteren en dat terwijl het eh… heeeeel lang geleden is. Ik ging twee weken naar Engeland. Werken als vrijwilliger in een tehuis waar gehandicapten op vakantie komen. Je krijgt daar dus twee weken de zorg voor een wildvreemde op je. Ik was de enige Nederlander, net 20 en zo groen als gras. Denk je dat je Engels hebt geleerd op school maar die dialecten in Engeland zijn onverstaanbaar. Ik voelde me die eerste twee dagen vreselijk! Wilde naar huis! Maar ineens sloeg dat om en uiteindelijk had ik een wereldtijd! Echt alleen op reis ga ik verder niet, tenzij je korte reisjes ook mee mag tellen. Ik ga regelmatig op trips zonder manlief en/of vrienden. Maar ik weet niet of vijf dagen tellen.. :) Goed verhaal dit van je!
Anouk
8/01/2015
Dankjewel, doet me goed te horen! Gek he, hoe snel je mindset kan veranderen en je een fantastisch mooie tijd kunt hebben? Samen reizen is ook wel heel erg fijn, maar die korte reisjes alleen zijn helemaal prima!
Ilse
7/01/2015
Ik zou het zo graag eens willen, maar iets houdt me tegen en ik weet nog steeds niet wat. Misschien wel de reacties van mensen om me heen.. In november ben ik een dag alleen naar Londen geweest, ik vond het echt heerlijk, maar de reacties die ik kreeg maakten het toch een beetje dubbel. In eerste instantie kijken mensen je toch raar aan en hoor je ze gewoon denken ‘heeft dat kind geen vrienden die mee willen?’, vervolgens zijn ze dan wel enthousiast maar ik vroeg me toen heel erg af of dat wel echt gemeend was..
Misschien moet ik me niet zo veel aantrekken van meningen van mensen om me heen, ik vraag me altijd alleen af wat ik dan zou moeten gaan doen als ik alleen op reis zou gaan. Ik ben niet zo’n persoon die (snel) mensen aanspreekt en als mensen mij aanspreken dan ben ik altijd een beetje argwanend dat ze iets van me willen haha.
Anouk
7/01/2015
Helemaal NIETS van aantrekken… tegen mij werd niets gezegd, maar ik kon aan de blikken wel zien dat ze geen leuke dingen dachten. Huh alleen… oh raar, gek, blabla… echt lekker gaan als je wilt, DOE. Nu ben je jong, later zal het veel moeilijker gaan! Ze zullen jaloers zijn op de ervaringen die je mee terug neemt.
Sylvia
7/01/2015
Telt drie dagen alleen naar Maastricht ook? ;P
Debby
7/01/2015
Wat een uitgebreid artikel! Mooi gedaan. Ik ga eigenlijk het liefst alleen op reis haha, vind samengaan maar niks. Whii met de kinderen, te cute! Ik kan tot nog toe makkelijker aarden dan dat ik dacht. Tot woensdag maybe chick!
Anouk
7/01/2015
Haha, thanks JA jij hebt een prachtttreis gehad helemaal alleen, zo dapper! Tot woensdag!
Lyanne
7/01/2015
Wat een leuk artikel! Ik ben zelf nooit echt alleen op vakantie gegaan. In 2012 heb ik wel een groepsreis gemaakt naar Thailand in mijn eentje. Maar dat is denk ik toch even iets anders. Ik vind het zo stoer! En ik snap helemaal waarom je toen voor Venetië hebt gekozen. I love Italië. ;)
Anouk
7/01/2015
Dankjewel! Ja… ik vind dat dat wel telt… want je hebt wel alleen bepaald en gekozen en daar naartoe gereisd!? Hihi, Venetie is ook wel een aanrader ;-)!
Jess
7/01/2015
Wat een mooie, nieuwe site en wat een leuk artikel! Ik ben ook een aantal keer alleen op reis geweest en ik vond het hele goede ervaringen. Ik heb veel over mezelf geleerd en ben blij dat ik die ervaringen heb op mogen doen op jonge leeftijd.
Anouk
7/01/2015
Yay, dankjewel! Leuk dat je even een kijkje hebt genomen. Goede en mooie ervaringen doe je op he? Het zijn in mijn ogen echt levenslessen!
Anja – Confessions of a Photologger
7/01/2015
Mooi geschreven! Staan ook zeker redenen tussen waardoor ik er nu voor gekozen heb om voor het eerst een soloreis te maken. Vind het ontzettend spannend maar ook een ervaring die niemand meer afneemt.
Anouk
7/01/2015
Dankjewel. Leuk dat je reageert! Ik vind het zo tof dat je die reis gaat maken! Als je nog vragen hebt kun je me altijd mailen he ;-)!
Anne
7/01/2015
Ik ben nooit op soloreis geweest en weer zeker dat ik dat wel had gedaan als ik nu single was geweest :) Maar om nu nog alleen te gaan? Nee, ik vind het zo leuk om met z’n tweetjes op pad te zijn dat ik dat niet zou willen. Al begrijp ik wel heel goed dat je er héél veel van leert. :)
Anouk
7/01/2015
Met zijn twee is ook heel mooi. Ik begrijp absoluut waarom je liever niet meer alleen zou gaan… Ik kreeg ook een hardere klap dan ik dacht. Maar inderdaad, je leert wel extreem veel. Mooie dingen, maar ook moeilijke dingem van en over jezelf.
Dina
7/01/2015
Wauw, wat een mooi stukje. Ik kan me heel goed voorstellen dat je jezelf beter leert kennen wanneer je alleen op reis gaat. Maar aan de andere kant kan ik het me totaal niet voorstellen: Dina alleen op reis. Ik mis ergens dat ik-moet-reizen-gen, maar als ik reis, dan het liefst met M. Ik kan me niet voorstellen om zonder hem op avontuur te gaan.
Anouk
7/01/2015
Dan ga je lekker samen! Want als het echt niet comfortabel voelt, dan is het misschien niet de bedoeling het te forceren. En zoals ik op facebook al zei, het wij mogen reizen gen is al zo mooi ;-)!
Rosanne
7/01/2015
Ja, zo eens! Een keer moet je het gedaan hebben, het verreikt je leven en vooral je ervaringen. Ik vond het zo bijzonder, zes weken alleen in Frankrijk. Gek genoeg vond ik de stedentrip alleen (Parijs) wel een stuk minder leuk dan mijn tijd in Aix-en-Provence, waar ik een talencursus volgde. Ik heb het idee dat je in een kleine of rustige stad (Aix) sneller mensen leert kennen dan in zo’n grote stad, maar dat kan ook mijn beleving zijn geweest. Uiteindelijk ga ik ook liever met mijn lief weg, maar die kan niet zo vaak weg ivm zijn werk en dus vertrek ik volgende week weer voor twee weken only the lonely :)
Anouk
7/01/2015
Precies. Het verreikt en je leert extreem. Mooi, maar soms ook pijnlijk, maar dat is het leven. Mooi dat je weer gaat. Vind ik ook knap hoor. Ik heb de laatste tijd snel heimwee… Ook gek trouwens, haha.
Laura
7/01/2015
Toen ik net mijn vwo-diploma op zak had en nog geen 18 jaar was won ik een 14-daagse vrijwilligersreis naar Thailand. Een solo-reis dus. Ik kwam daar wel in een groep terecht, maar man wat heb ik veel geleerd. Wat een ervaring was dat. Ik was een meisje dat nooit meewilde op kamp en nu vloog ik in mijn eentje naar de andere kant van de wereld…
Anouk
7/01/2015
Wauw.. Wat Bijzonder, dat lijkt me een hele toffe ervaring. Het is bijna onbegrijpelijk hoe veel je er van leert hé!